गेल्या वर्षी ८ सप्टेंबर २००९ मधे मा. प्रभाकर पेंढारकरांचं “एका स्टुडिओचे आत्मवृत्त” पुस्तक प्रकाशित झालं. आणि वर्षभरातच या पुस्तकाच्या दोन आवृत्त्या तर निघाल्याच शिवाय त्या पुस्तकाला केसरी मराठा ट्रस्ट, पुणे यांचा “उत्कृष्ट स्मृतिग्रंथा”चा न.चिं. केळकर ग्रंथोत्तेजक पुरस्कारही मिळाला. खरंच, पुस्तक प्रकाशनाला घेताना त्यामागची सगळी धावपळ, दगदग, ओढगस्ती हे एका क्षणात अशा कौतुकाने, वाचकांच्या अलोट प्रेमाने क्षणात गायब होऊन जातं आणि अधिक चांगल्या कामासाठी एक उमेद तनामनात ग्लुकोजसारखी भिनत जाते.
असो, आजचा विषय तो नाहीच. गेल्याखेपेस मी म्हटलं होतं की, पेंढारकरांविषयी मी ओघात पुढे सांगेन. तर त्याच एका अनाहूतपणे जुळून आलेल्या योगायोगाची गोष्ट तुमच्यासोबत शेअर करतो. मा. पेंढारकरांचं कोल्हापूरच्या जयप्रभा स्टुडिओची आत्मकथा सांगणारं “एका स्टुडिओचं आत्मवृत्त” हे पुस्तक प्रकाशित करण्याचं भाग्य आम्हांला लाभलं. या पुस्तकावर दीड दोन वर्ष काम करीत होतो. पेंढारकरसाहेबांच्या अमोल शब्दांना चित्रकार संजय शेलार यांचे तितकेच बोलके मुखपृष्ठ, अप्रतिम पेन्सिल रेखाचित्रे आणि सुलेखनकार अच्युत पालव यांचे सुलेखन असा झकास मेळ यानिमित्ताने साधून आलेला होता. आता पुस्तक छपाईला जाण्यापूर्वी त्याच्या एका बाजूच्या पानावर इम्प्रिंट – प्रकाशक, लेखक, आवृत्ती वगैरे माहितीचा भाग टाईप केलेला असतो, ते महत्त्वाचं काम होणं बाकीच होतं. आणि तो महिना ऑगस्टचा होता. पेंढारकरांना ते पुस्तक २ जुलै रोजी म्हणजे आदरणीय भालजी पेंढारकरांच्या स्मृतिदिनी ते प्रसिद्ध व्हावे, असं वाटत होतं. मात्र ते शक्य नव्हतं. त्यामुळे दुसरा चांगला दिवस कोणता निवडता येईल, ते शोधत होतोच.
केवळ याचा मीच विचार न करता आणखीही काहीजणांची मतं मी चाचपडत होतो. त्यात पेंढारकर कुटुंबातल्याच श्रीकांत डिग्रजकरांना मी विचारलेलं होतं. “पेंढारकर साहेबांचा वाढदिवस कधी असतो?” “आठ सप्टेंबर!” माझ्यादृष्टीने तो दिवस योग्य होता आणि महत्त्वाचं म्हणजे पुस्तकही तोवर तयार होणार होतं. खुंटी हलवून बळकट करण्यासाठी पुण्याला सौ. इंदुताई पेंढारकरांशी बोललो. त्यांनीही आठ सप्टेंबर तारखेला दुजोरा दिला. माझ्या आनंदाला पारावार राहिला नव्हता. शेवटी प्रभाकर पेंढारकरांच्या कानावर हे सगळं घालून त्यांची पुस्तकाच्या प्रकाशनाविषयी परवानगी घेतली. आणि पुस्तकावर इम्प्रिंटच्या पानावर प्रथम आवृत्ती ८ सप्टेंबर २००९ अशी घातली. पुस्तक छपाईला रवाना झालं. वाचकहो, योगायोगाची गोष्ट म्हणजे ८ सप्टेंबर हा दिवस मदर मेरी, प्रख्यात गायिका आशा भोसले यांचाही जन्मदिन आणि माझ्यासारख्या एका धनंजयप्रेमी माणसाचाही. गंमतीचा भाग म्हणून ही गोष्ट पेंढारकरांच्या कानावर घालताच लेखक, प्रकाशकाच्या आणि पुस्तक प्रकाशनाच्याही एकाच दिवशी जुळून आलेल्या अजब योगाला त्यांनीही “व्वा, व्वा!” म्हणत दिलखुलास दाद दिली आणि या पुस्तकाने किती समाधान मिळवून दिलं, हे कोणत्या शब्दांत व्यक्त करू?.... माझे शब्दच थिजून जातात.
No comments:
Post a Comment